Do natury organizacji należy ciągły jej rozwój. Jeżeli nie przybywa nowych członków, oznacza to, że organizacja zamiera. KSM jako organizacja kościelna ze swej natury ma być dynamiczna tzn. ukierunkowana na ciągły rozwój jakościowy i ilościowy.
W statucie KSM § 7 czytamy: „Podstawowymi organizacjami Stowarzyszenia są Oddziały parafialne oraz równorzędne i współpracujące z nimi Koła Środowiskowe na terenie parafii (np. Koła Szkolne), które powołuje Stowarzyszenie diecezjalne za zgodą księdza proboszcza lub księdza biskupa”.
Jeżeli mówimy o zakładaniu oddziału (parafia) trzeba wziąć pod uwagę środowisko młodzieżowe, które rozpoczęłoby konkretną działalność informacyjną o KSM-ie – tzw. Grupę inicjatywną. (Informacja jest bardzo ważnym elementem w przygotowaniu i tworzeniu oddziału). Jeżeli mowa o środowisku młodzieżowym to warto wykorzystać wszelkie wspólnoty młodzieżowe, ale absolutnie tych wspólnot nie rozbijać. One nadal muszą trwać i spełniać swoje zadania, natomiast można zaproponować młodzieży należącej do tych wspólnot, na zasadzie dobrowolności, przynależność do Stowarzyszenia jakim jest KSM po to, by przez organizację mogła szerzej i skuteczniej, bo w sposób zorganizowany w oparciu o statut oddziaływać. Przynależność do ruchu i do Stowarzyszenia nie wykluczają się wzajemnie, lecz się ubogacają i uzupełniają (por. statut § 16). Wydaje się, że w takim wypadku jest to propozycja dalszego i głębszego rozwoju młodego człowieka.
Zastanówmy się teraz nad metodami, które pozwolą nam w zainicjować oddział w parafii.
- Tam gdzie są seniorzy KSM-u, należałoby zaprosić ich na spotkanie z młodzieżą. Jest to ważne, gdyż na takim spotkaniu zapoznamy się z bogatą historią przedwojennego KSM-u, poznamy metody i formy pracy, oraz możliwości jakie miały miejsce w przedwojennym Stowarzyszeniu. Z tego bogactwa można naprawdę wiele skorzystać, oczywiście z odpowiednim uwzględnieniem teraźniejszości.
- W cyklu pracy duszpasterskiej prowadzimy przygotowania do bierzmowania. Takie spotkania cykliczne i systematyczne można też w pewnym sensie wykorzystać w przygotowaniu młodego człowieka do pracy w Stowarzyszeniu.
- Księża katecheci mogą przeprowadzić w szkołach katechezy na temat KSM-u, lub można zaprosić członków KSM-u (np. Zarząd Diecezjalny lub członków KSM z sąsiedniej parafii) na pogadanki o KSM w ramach katechezy.
- Rekolekcje szkolne też można wykorzystać (w pewnej części) na informację o KSM-ie.
- Akcje wakacyjne dla dzieci i młodzieży z uwzględnieniem przygotowania do zakładania i pracy w KSM-ie.
- Wspólne wyjazdy z młodzieżą na wypoczynek i zaszczepianie w niej idei KSM-u.
- Wychwycenie bardziej aktywnych jednostek w parafii i przez indywidualne rozmowy uwrażliwienie ich na pracę w Kościele przez działalność w Stowarzyszeniu.
- Osobiste zapraszanie młodzieży, która z różnych przyczyn nie angażuje się aktywnie w życiu parafialnym i przez rozmowy, wyjaśnianie, oraz zachęcanie kłaść nacisk na potrzebę apostołowania przez zorganizowaną pracę w Stowarzyszeniu, jakim jest KSM.
- Można zorganizować (równolegle do parafii) szkoleniowe spotkanie z młodzieżą na szczeblu dekanatu, prosząc by z poszczególnych parafii wydelegowano na to spotkanie bardziej energiczną młodzież i z tą młodzieżą omówić Statut, historię KSM-u, program oraz strukturę organizacyjną.
- Organizowanie na szczeblu diecezjalnym szkoleń instruktażowych, na które zapraszamy też młodzież, która z KSM nie miała do tej pory kontaktu.
Przedstawione tu metody z pewnością nie są wyczerpane. Jest to tylko pewna nieśmiała propozycja działań na szczeblu parafialnym. Metod jest o wiele więcej, uzależnione są one od pomysłowości księży, oraz od środowiska i specyfiki danej parafii.
Zakładanie nowych oddziałów.
Po przedstawieniu metod, które pomogą nam zaszczepić w młodzieży ideę KSM-u należy przyjrzeć się drogom zakładania oddziału. Ogólnie rzecz biorąc, są dwie drogi zakładania oddziału KSM: odgórna, gdy KSM zakładany jest przez władzę duchowną i oddolna, gdy sama młodzież dąży do powstania oddziału. Obie mają plusy i minusy.
Gdy oddział powstaje odgórnie, czyli zakładany jest przez księdza, ma poparcie autorytetu kościelnego, nierzadko ma też ułatwione wejście w środowisko, może nawet nastąpić szybszy wzrost ilościowy członków, ale istnieje też niebezpieczeństwo ich bierności, przypadkowości, zdominowania przez księdza oraz niewłaściwej motywacji.
Gdy młodzi sami zakładają oddział KSM-u, nie mają na ogół poparcia, muszą dopiero na nie zasłużyć. Mogą spotkać się z nieufnością otoczenia lub też mieć trudności ze zdobywaniem nowych członków Stowarzyszenia, ale też z pewnością nastąpi oczyszczenie ich motywacji, nauczą się aktywności (trud hartuje) i odpowiedzialności za Kościół i Stowarzyszenie. Mniej wtedy jest ludzi przypadkowych, a i następuje większa zażyłość między ludźmi.
Najlepsze jest połączenie działania odgórnego z oddolnym, tzn. gdy młodzi zakładają oddział przy aktywnym poparciu duchownych.
Dla pełnej jasności prześledźmy oddzielnie obie drogi.
DROGA ODGÓRNA:
- Proboszcz czy inny ksiądz w parafii zachęca młodych do udziału w szkoleniu, ogłasza w kościele, na katechezie czy rozmawia w czasie wizyty kolędowej itd.
- Ksiądz w parafii powołuje tymczasowe kierownictwo oddziału, poucza je i formuje, wprowadza stopniowo kolejne elementy struktury organizacyjnej.
- Oddział zostaje zgłoszony do Zarządu Diecezjalnego KSM.
- Zarząd Diecezjalny wydaje decyzję o powołaniu oddziału/koła.
DROGA ODDOLNA:
- Ktoś znający już istotę KSM zachęca innych młodych przez:
- zorganizowanie spotkania towarzyskiego ogniska, dyskoteki, wspólnego wyjazdu w góry itd.
- nawiązanie kontaktu z Zarządem Diecezjalnym,
- wspólny wyjazd na szkolenia założycieli oddziałów organizowane przez Zarząd Diecezjalny,
- rozmowy w szkole, zakładzie pracy itd.
- Młodzi organizują spotkanie założycielskie, powołują kierownictwo oddziału, proszą proboszcza o akceptację i wyznaczenie asystenta, wypełniają deklaracje kandydackie i proszą Zarząd o akceptację.
- Zarząd Diecezjalny wydaje decyzję powołania oddziału.
Podręcznik Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży
